By
ANTALYA’da yarım asrı aşkın müddettir yorgancılık yapan İbrahim Yılmaz (69), unutulmaya yüz tutan mesleğini ayakta tutmaya çalışıyor. Ekonomik kaideler, çırak derdi ve hazır eserler nedeniyle mesleğin geleceğinden telaşlı olan Yılmaz, ” Türkiye’nin rastgele bir yerine gideyim, yalnızca sanatımı icra ederek günlük gereksinimimi karşılayabilirim. Lakin kıymetini bilen kalmadı” dedi.
Yorgancılık yapan İbrahim Yılmaz, 50 yılı aşkın müddettir sürdürdüğü baba mesleğini yaşatmaya çalışıyor. Yorgancılığa 1971 yılında babasının yanında çırak olarak başlayan Yılmaz, “Babamın her işine yardım ederek hem öğüt dinleyerek hem de uygulayarak 3-4 yıl içinde öğrendim” diye konuştu. El işçiliğiyle yorgan dikmeye devam eden İbrahim Yılmaz, ekonomik zorluklar, çırak yetişmemesi ve hazır eserlere yönelim nedeniyle mesleğin unutulma tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu söyledi.
‘EL PERSONELLİĞİ FİYATIMIZA YORGAN SATILIYOR’
Eskiden her gelin için özel olarak dikilen ipek yorganların artık tercih edilmediğini belirten Yılmaz, “Hayat pahalılığı nedeniyle ipek yorgan yaptıran neredeyse kalmadı. Halbuki evvelce en az bir tane kesinlikle yapılırdı. Artık düz yorgan yapılıyor zira nevresim içine giriyor ve daha ucuz” sözlerini kullandı.
Geçmişte el emeğiyle yapılan motifli, kabartmalı yorganların artık ilgi görmediğini söyleyen İbrahim Yılmaz, “Sanatımızı yozlaştıran şey, ucuzluk. Vatandaş makine yorganına yöneliyor zira bizim el personelliği fiyatımıza yorgan satılıyor” dedi.
22 METREKAREDE ÇALIŞIYOR
1999’dan bu yana birebir dükkanda çalıştığını belirten Yılmaz, “Aslında imalathane ve kabartma kısmı başka olmalı lakin ekonomik şartlar nedeniyle hepsini 22 metrekarede yapıyoruz. İkinci bir yer tutmak mümkün değil” diye konuştu. Son yıllarda vatandaşların yine yün yorgan diktirmeye başladığını söyleyen İbrahim Yılmaz, “Eski yorganlarını getirip içini yıkatıyorlar, tekrar diktiriyorlar. Bu hareketlilik bilhassa yaz sonu ve sonbaharda artar. Kışa hazırlık başlar” diye konuştu.
Yorgancılığın hala geçerli bir meslek olduğunu vurgulayan Yılmaz, “Türkiye’nin rastgele bir yerine gideyim, yalnızca sanatımı icra ederek günlük gereksinimimi karşılayabilirim. Lakin bedelini bilen kalmadı. Bu meslek altın bileziktir” diye konuştu. Elle dikilen yorganın hala tercih edildiğini lakin fiyat farkı nedeniyle alınamadığını belirten İbrahim Yılmaz, “Vatandaş makine istemiyor, el işi arıyor. Ancak fiyat farkı yüzünden hazır yorgana kaçıyorlar” sözlerini kullandı.
‘EN GENÇ YORGANCI 55 YAŞINDA’
Çırak bulmakta zorlandıklarını aktaran Yılmaz, “Şu an ne çırak ne kalfa var. Bu işi en genç yapan kişi bile 55 yaşında. Gençler kısa müddette öğrenilen daha kolay işlere yöneliyor. Meğer yorgancılık bir zanaat ve sabır gerektiriyor” tabirlerini kullandı. Mesleğin kaybolan zanaatlar listesine alındığını hatırlatan İbrahim Yılmaz, “Vergi dairesinde kaydımız var ancak diğer hiçbir takviye yok. Pamuk değerli, personellik kıymetli lakin çırak tekrar de bulunamıyor. Halk eğitim kursları artırılmalı, beşerler bu mesleği tanımalı” dedi. Yorgancılığın bayanlar için de bir meslek alanı olabileceğini belirten Yılmaz, “Kadınlar bunu ikinci iş olarak yapıyor. Meğer tek başına yapsalar minimum fiyatın üzerinde kar sağlayabilirler” diye konuştu.
