By 
Gelgit, dünyada çok fazla yaşansa da bundan elektrik üretmekte hayli başarısız durumdayız. Bunun en büyük nedeni ise su altında çalışması beklenen türbinlerin üretim ve bakım masrafları. Spiralis isimli teşebbüs Arşimet vidasını farklı dizaynla ve 3D yazıcı kullanarak tasarruf sağlıyor. Teşebbüs, Arşimet vidasını kabuklu deniz canlılarının biçimine benzetmiş ve kenarlarındaki kanatçıklar sayesinde çok daha fazla tork üretmeyi başarmış. Bu formda güç üretimi artmış zira kanatçık açıklığı kısa olsa da vidanın uzunlamasına toplam yüzey alanı önemli derecede yüksek. 
Kanat açıklığının kısa olması sebebiyle gereç önemli yük altına girmiyor. Bu sebeple tüm türbin geri dönüştürülebilir plastikten yapılarak ucuzluyor. İşin hoş yanı gerekli basım ekipmanlarını naklederek suram alanında türbini üç boyutlu yazıcı ile basmanız mümkün. Firma bir türbini bu halde bir hafta içerisinde üretilebileceğini sav ediyor. Kısaca bol akıntılı İstanbul yahut Çanakkale Boğazlarında bunlardan kurmak isterseniz bir yıl içerinde 52 tane üzere önemli ölçüde kurmak mümkün. En küçüğü 10 kW elektrik üretecek
Sistem yüzeyde bir duba üzere bir şeyin ortasından suya 5 metre daldırılarak kuruluyor. Hızlı dönmeyen ve hiçbir keskin yeri olmayan türbin deniz canlılarına ziyan vermiyor. En ufak türbin 24 metre uzunluğunda olacak ve 10 kW üretim yapabilecek. Şimdilik 1/4 boyutunda yapılan testlerle firma 2,5 kW güce ulaştı.
500 kW kapasiteli versiyonu üretilecek
Firma artık 16 metre uzunluğunda 5 metre çapında türbin üretip sıkıntı kış koşullarında test etmek istiyor. Kullanılacak test alanı İngiltere’ye ilişkin olan Alderney adası olarak düşünülüyor. Çünkü 3 tane tam boyutlu 500’er kW gücünde türbin ile adanın yıllık 1,2 milyon litre dizel ile üretilen elektriğini karşılamak mümkün.
Girişim İngiltere’nin etrafındaki gelgit akıntılarından toplam şebeke gereksiniminin %11’inin karşılanmasının mümkün olduğunu söylüyor ve bu yıl birinci test türbinini denize indirmeyi planlıyor. Testlerden elde edilecek geri bildirimler ve tasarım iterasyonları sonrası 2028 yılında birinci türbinin şebekeye bağlanması planlanıyor.
Sistemin ülkemizde boğazlardaki yüzey akıntıları için biçilmiş kaftan olduğu söylenebilir. Bunlar ile büyük kentlerin elektriğini karşılamak mümkün olmasa da kentin içinde önemli bir elektrik üretimi yapılabilir ve kent dışından yeni yüksek tansiyon sınırları döşenmesi engellenebilir. Öbür bir seçenek olarak baraj yapılmamış ırmak yataklarına bu türlü sistemleri eklemek hayli kolay tahlil olabilir. Bu formda çevreyi çok berbat biçimde etkilemeden hidroelektrik kapasitemizi arttırmak mümkün.
