By Kıbrıs Barış Harekatı’nda karaya çıkan birinci askeri birlik olan Amfibi Deniz Piyade Alayı’nın kurucusu, emekli gazi Deniz Piyade Güverte Kıdemli Albay İbrahim Neşet İkiz’in cenazesi, İstanbul’da toprağa verildi.
Beynine pıhtı atması sonucu 1,5 aydır tedavi gördüğü hastanede evvelki gün 93 yaşında hayatını kaybeden, Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Onur Ödülü’ne sahip İkiz için Üsküdar’daki Büyük Selimiye Mescidi’nde öğlen vakti cenaze merasimi düzenlendi.
Törene, İkiz’in ailesi, yakınları, askeri yetkililer ve gaziler katıldı.
İkiz’in eşi Hatice İkiz, oğlu Güney İkiz, kızı İpek Kalyoncu ile torunları taziyeleri kabul etti.
Dua edilip “helallik” alınmasının akabinde İkiz için cenaze namazı kılındı.
Cenaze namazının akabinde İkiz’in Türk bayrağına sarılı naaşı, askerlerin omzunda araca konuldu.
İkiz’in cenazesi, daha sonra Karacaahmet Mezarlığı’nda defnedildi.
“6 ay sonra görebildim”
Hatice İkiz, AA muhabirine yaptığı açıklamada, bir kumandan eşi olmanın kendisi için çok gururlu olduğunu söyledi.
Eşinin yeterli bir vatansever olduğunu lisana getiren İkiz, “Fakir halkın, çalışanın yanında olan olağanüstü bir insandı.” dedi.
İkiz’in kızı İpek Kalyoncu ise babasının kendilerine kattığı bedelleri hayatlarına entegre etmenin en büyük gayeleri olduğunu anlattı.
Kalyoncu, babasının gerçek bir vatanperver olduğunu aktararak, “Her vakit bizim için gurur kaynağı oldu, çok değerliydi. Ağabeyim ve benim dışında binlerce evladı vardı. Yeri doldurulmayacak bir insan. Gerçek bir kahraman.” diye konuştu.
“Memleketi ve Mehmetçikleri çok kıymetliydi”
Kıbrıs Barış Harekatı devrinde kendisinin ilkokula yeni başladığını belirten Kalyoncu, şunları kaydetti:
“Her kız çocuğunun olduğu üzere babama çok düşkündüm. Babamın olmayışı beni çok çok etkiledi, onu 6 ay sonra görebildim. Uyku hijyenini yitirmişti. Postallarını günlerce ayağından çıkaramadığından dolayı parmakları adeta birbirine yapışmıştı. Krem sürerken daima ‘Vatan sağ olsun.’ kederi. Onun için memleketi ve Mehmetçikleri çok değerliydi. Memleket problemlerinden de siyasi uyuşmazlıklardan ötürü çok üzülürdü. Her vakit kolektif şuur gelişmiş eğitimin değerine paha verirdi. Her vakit bize vasiyeti, ‘Hiçbir vakit değerlerimizden ödün vermeyin ve hayatınızı manalandırmak ismine onlardan asla vazgeçmeyin.’ oldu. Biz de elimizden geldiğince onun vasiyetini yerine getiriyoruz. Her vakit adil, yiğit, saygılı, dürüst beşerler olma uğraşındayız.”
