By TBMM Başkanvekili ve DEM Parti İstanbul Milletvekili Sırrı Süreyya Lider, dün ömrünü yitiren halk müziği sanatkarı Volkan Konak’la tahlil süreci devrinde yaşadığı anısını kaleme aldı. Lider, Konak’ın vefatından evvel kendisine gönderdiği nasihatı tutacağını belirterek, “Barışın son mührü için Karadeniz’e gideceğim” dedi.
“SÜREÇLERDEN BİR SÜREÇ YAŞIYORDUK”
Önder’in Volkan Konak’la ilgili yazısını T24 haber sitesi paylaştı. Lider, yazısında, tahlil süreci devrinde Konak’ın kendilerine nasıl misafirperver davrandığına ait anısını şöyle anlattı: “Yine süreçlerden bir süreç yaşıyorduk. Yeniden, barış kavramı düşlerine bile girdiğinde, ‘hafazanallah, şeytan vesvese sokmuştur’ diye celallenen bir güruh vardı.
Mazlum çelebiliği ile kimsenin toprağında gözümüz, bayrağına kelamımız olmadığını anlatmak da tekrar bize düşmüştü. Ne çok ‘yine’ dedim değil mi? Bu memleketin Gördüşlü Sisifos’dan borç aldığı bir mukadderatı var işte. Borçtan kurtulmaya da pek niyeti yok. Sisifos kayayı, biz de kuyruğumuzu kovalayıp durduk yıllarca. Barışı birinci Karadenizliye anlatalım dedik. Onlara anlatabilirsek şayet gerisi kolaydı. Benim bir can yârim vardı o vakitler. Teşvik etti; rahatlattı. ‘Konuşmayı şehvetle seven’ hemşerilerinin aslında güzel beşerler olduğunu söyledi. Yolların saklamasını diledi. ‘Bütünlüğümüze mazeret olmalarına’ niyet ederek düştük yollara. Hem Mumhaneönü’nde çay bile içebilecektik barış gelirse…
“KARADENİZLİNİN BERBAT BİR GÜNÜNE DENK GELDİK”
Olmadı! Karadenizlinin makûs bir gününe denk geldik. Bir insan evladı 700 kilometre taş yer mi yağmur üzere? Yedik ve gerisin geri döndük. İşte bu linç güruhuna yeniden bir Karadeniz uşağı Volkan Konak, atma türkü lezzetinde ve ülfetinde karşı çıktı. ‘Maçka’ya gelin benim konutumda kalın’ dedi. Bizim için ‘Bunlar kelamına muteber insanlar’ dedi… İşte o gün kalbimizde, büyüklerden ulu bir konak inşa etti. Tıpkı soyadı üzere.
“ŞEREFLE YAŞADI, ERDEMİYLE TAMAMLADI ZAMANINI”
Süreçlerden bir süreçteyiz yeniden. Bir dostla haber göndermişti. ‘Ha söyleyin o meczuba da, bu sefer bütün memleketi gezsun evvel, en son Karadeniz’e gelsun’ diye… Onurla girdi hayatımıza, gururla yaşadı, gururuyla tamamladı vaktini. Erdemiyle de haşrolunacaktır inşallah. Bana gelince, gönderdiği nasihatı tutacağım. Barışın son mührü için Karadeniz’e gideceğim. Artık Mumhaneönü’nde çay içesim yok. Maçka’daki kabri başında, dünyanın bütün sevdalukları için şu türküyü okurum tahminen;
‘Denizde kararti var, bu gelen kayik midur, ben ozledum yarumi ağlasam ayip midur. Oy dumanlar dumanlar, daima dağlari sardunuz, yureğumun kederini bilsenuz ağlardunuz. Karardi Karadeniz, taşti bu yana taşti, haber verun yarume gozlerum doldi taşti’ Tahminen de ‘Bir daha değse idi nefesum nefesune’ yi söylerim. Uğurlar olsun hoş yürekli kardeşim. Bütün vakitsiz gidenler üzere yollar saklasun seni.”
